3 Güzel Kız, 1 Anne...

Atölyede, bir haftalık ya da 15 günlük eğitime gelen SİZ sevgili dostlarımız.... Gelirken güzel geliyorsunuz da..giderken bizi pek bir mahzun bırakıyorsunuz.. Buket'in dediği gibi, her gidenin ardından bütün gün mahzunlaşıp, çalışamıyoruz, işimiz iş bizim...

İşte bunlardan biri daha... Sevgili Serap hanım... Ceren'in annesi....

Tüm derslerini başarı ile tamamlayıp onu da Düzce'ye yolcu ettik..Kısacık eğitiminde, çatlatmadan yağlı boya eskitmeye, trasferden stencile, antik eskitmeden budaklamaya kadar tüm temel teknikleri öğrenirken, bu arada nefis ürünler ortaya çıkardı.. Seden hocamız Serap hanımın her zaman yanındaki baş hocasıydı elbette ki...İşte bu güzel çalışmalardan bazıları...

Yolunuz daima açık olsun Serap hanım...Umarım tüm hayalleriniz gerçekleşir...

Serap hanım Ceren'in annesi... Ceren, Ebru ve Aylin birbirinden güzel, genç 3 arkadaş...Sesssiz, sessiz derslerine tam vaktinde gelip, tam vaktinde gidiyorlar, harıl harıl üretiyorlar...
Bakın bakalım dünya güzelleri değiller mi?

Bu arada çok çok yakın bir zamanda 4 güzel olacaklar!!!

Neden olduğunu henüz çözemediğim bir şekilde bu sene atölye öğrencilerimin çoğunluğunu GENÇLER oluşturuyor.... Bu durumdan çok memnunuz tabi ki...

Her zaman söylediğim gibi, dışarılarda gezip tozmak varken, özellikle GENÇLERİN ahşap boyama gibi hobilerle haşır neşir olmasından o kadar keyif alıyorum ki... O yüzden kendine hobi saati ayıran, buna para harcamayı göze alan,  TÜM GENÇLERİMİZİ buradan bir kere daha kocaman kucaklıyorum...

“Graphic 45 Design Team 2012 Audition”

Yok yok şimdilik çok önemli değil..Bir yarışma için "altered art"ı anımsatan ürün tasarımları bana ait 20 tane fotoğraf içeren bir post yayınlamam gerekiyor da....

 

  

   Neyse hem de birlikte nostalji yapmış olduk....

Herkese iyi pazarlar...

Bir Baykuş, İki Kuş, Bir Kuş, Bir Sepet, Üç Ev.....

Bir Baykuş...

İki Kuş...

Bir Sepet...

Tüm satış ve franchising ile ilgili sorularınıza bir sonraki yazımda cevap yazacağım...
İyi haftasonları...

Zamanla....

Herkes yeni atölyeyi merak ediyor...
Herşeye sıfırdan başlamak hiç kolay değil...
İnanın ben de her bir adımımızı sizlerle paylaşmayı çok arzuluyorum ama...
Yine de birşeyler ortaya çıkmaya başladı...
En azından satış katımızın sohbet koltuğunu ortaya çıkarabildik...

Kayıt olurken, satış yaparken ya da sadece ziyarete geldiğinizde  biraz soluklanmak, bir kahve içmek için sizi ağırlayacak bir köşemiz olsun istedik...

Vitrin dekorumuz az kaldı....Haftaya bitiyor.....
Ama giriş vitrinimize yıldız ışıklarımız takıldı....Öyle güzel oldular ki....

Atölye kısmında hala çok eksik var ama....Her bir karesinde hummalı çalışmalara devam... Siparişler dekor, mekor dinlemiyor, gününde teslim edilmesi gerekiyor....

Bu arada şube açılımlarımızın eğitimleri devam ediyor...
Örneğin Ankara Birlik mahallesi Ece Aymer Craft House'un şirin sahibesi Tuğçe....Çok çalışmak istiyor ama bırakmıyorlar ki....

Nazlı, Seden...Öğrencimi lütfen rahat bırakır mısınız?

Yeni yeni objeler, resimler, materyaller gelmeye devam ediyor...Yakında bu atölyeye de sığamayacağız gibi geliyor...

Dersler deseniz, objeler güzelleştikçe herkes iyice aşka gelip daha çok boya yapmak istiyor.... Haftanın objesi Saliha hanımın sepeti olabilir mi dersiniz?

Herkesi kocaman öpüyorum..

Hava nasıl olursa olsun, Sizin Havanız iyi Olsun!!

Yaklaşık bir aydır hemen hemen hergün kar yağıyor Ankara'da.... Her sabah uyanınca sevinelim mi, üzüleyim mi bilemiyorum... Bir yandan bembeyaz uyanmak çok güzel, bir yandan sokaklardaki insanlar, hayvancıklar aklıma geliyor... Ehhh...kar yine de güzel de, soğuklarda elimiz ayağımız donuyor..
O yüzden hergün kalkınca, en merak ettiğimiz, bugün hava kaç derece olacak?

Ne yapalım kış işte....
Bari dedim....
Hava ne kadar soğuk olursa olsun, bizlerin havası iyi olsun diye, sıcacık!! bir termometre lazım diye düşündüm ve aşağıdaki sevimli termometreyi tasarladım.

İyi pazarlar sevgili dostlar...

AÇIĞIZ, ÇALIŞIYORUZ; KAPALIYIZ, DİNLENİYORUZ...

Atölyede alt kat, üst kat meselesi var... Yani herkes bir arada alt katta olmak istiyor, bu sefer üst katta kimse kalmıyor... Mağaza kısmımızda kimse kalmayınca, duymuyoruz kim geliyor, kim kapıyı açıyor... Bari dedik zil yaptıralım, basınca alt katta çalacak, biz de koşup kapıyı açacağız... Ama ya kapalı zannederlerse.... Bir Açık/ Kapalı panosu lazım değil mi?

Asuman, 40 dakika içinde panoyu hazırlayıverdi... Ama....Çok bi güzel oldu.....

.

Yarın haftanın son çalışma günü... Sonra Pazarrrr...

Şöyle güzel pembe bir koltukta oturup dergiler, güzel bir kahve, arkadan hafif bir müzik, önümüzde çıtır çıtır şömine yanıyor, dışarıda kar yağıyor... İstemez miydiniz?

 Hepinizi kocaman öpüyorum...